ബാലസംഘം

ഉപ്പിൽ വിഷം ചേർക്കാത്തവർക്കും

ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിനെ വീശിത്തന്നവർക്കും

നന്ദി

നീ തന്ന സസ്യ ശാസ്ത്രത്തിന്റെ പുസ്തകം

എനിക്ക് പ്രേമകാവ്യമായിരുന്നു

പുസ്തകത്തിൽ അന്ന് സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ആലില

നിന്റെ പച്ച ഞരമ്പുകളെ ഓർമിപ്പിക്കുന്നു

അതിന്റെ സുതാര്യതയിൽ

ഇന്നും നിന്റെ മുഖം കാണാം

എന്റെ ശവപ്പെട്ടി ചുമക്കുന്നവരോട്

ഓസ്സ്യത്തില്ലാത്ത ഒരു രഹസ്യം പറയാനുണ്ട്

എന്റെ ഹൃദയത്തിന്റെസ്ഥാനത്ത് ഒരു പൂവുണ്ടായിരിക്കും

ജിജ്ഞാസയുടെ ദിവസങ്ങളിൽ

പ്രേമത്തിന്റെ ആത്മതത്വം പറഞ്ഞു തന്നവളുടെ ഉപഹാരം

മണ്ണുമൂടുന്നതിനു മുമ്ബ് ഹൃദയത്തിൽ നിന്ന് ആ പൂ പറിക്കണം

ദളങ്ങൾ കൊണ്ട് ആ മുഖം മൂടണം

രേഖകൾ മാഞ്ഞ കൈവെള്ളയിലും ഒരു ദളം

പൂവിലൂടെ എനിക്ക് തിരിച്ചുപോകണം

മരണത്തിന്റെ തൊട്ടു മുമ്പുള്ള നിമിഷം

ഈ സത്യം പറയാൻ സമയമില്ലായിരിക്കും

ഒഴിച്ച്തന്ന തണുത്തവെള്ളത്തിലൂടെ

അത് മൃതിയിലേക്ക് ഒലിച്ചുപോകണം

ഇല്ലെങ്കിൽ ഈ ശവപ്പെട്ടി മൂടാതെപോകണം

ഇനി എന്റെ ചങ്ങാതികൾ മരിച്ചവരാണ്