ബന്ധനത്തിൻ കയറിനാൽ ഊയൽ തീർക്കും രാവുകൾ...
ദുഃഖം പെയ്യുവാൻ കാക്കാതെ
നിനക്കായി മാത്രം പൂക്കുന്നീ വസന്തവും
കൊഴിയും മുൻപെങ്കിലും,
ത്യാഗിയാവാൻ മൊട്ടിടുന്ന പൂക്കളെ,
അണിനിരത്തിയൊരീ പൂക്കളം നോക്കി
കാർമേഘവും പുഞ്ചിരിക്കുന്നു നിറകണ്ണുകളാൽ... !
നിഗൂഢമായൊരീ ചിരിയുടെ
അർത്ഥമറിയാതെ
വെയിൽ മാഞ്ഞു പോയതെന്തേ ?
നിർജീവമായൊരോണത്തിന് ഉയിര് ചാർത്തുന്നതാരോ ഹൃദയവും...
മറവിയുടെ ചിഹ്നമായ് നീ മാറുംമുൻപ്...
നിന്നോർമകൾ പുതുക്കണമെനിക്കിനിയും